بررسی اثر کشندگی اسانس گیاهان درمنه و شمعدانی عطری بر پروماستیگوت های لیشمانیا ماژور

زمینه و هدف: مطالعات زیادی برای یافتن داروهای جدید با فعالیت ضد لیشمانیایی که شامل داروهای شیمیایی و گیاهی می شود در سرتاسر جهان در حال انجام است؛ در این مطالعه، اثر ضد لیشمانیایی اسانس درمنه artemisia siberi)) و شمعدانی عطری (pelargonium roseum) در مقایسه با glucantime مورد بررسی قرار گرفت. روش بررسی:در این بررسی تجربی غلظت های 2، 6/1، 4/1، 2/1، 8/0، 4/0، 2/0 و 1/0 درصد از هر دو اسانس و غلظت 8/33 درصد از گلوکانتیم، به محیط کشت حاوی 106 انگل از پروماستیگوت های leishmania major اضافه شد. تعداد انگل های زنده پس از اضافه کردن اسانس ها و glucantime در زمان های 24، 48 و 72 ساعت شمارش شد. جهت اطمینان از تکرارپذیری، هر آزمون 4 بار تکرار شد. آنالیز آماری با استفاده از نرم افزار sas انجام گرفت. یافته ها: تعداد انگل های زنده پس از اضافه کردن اسانس های گیاهی به میزان قابل توجهی نسبت به محیط کشتی که داروی گلوکانتیم اضافه شده کاهش یافت(05/0≥p). به طوری که 72 ساعت پس از مجاورت گلوکانتیم و اسانس های گیاهی با انگل در مقایسه با گروه کنترل تعداد انگل از 106×3/1 در گروه کنترل به 105×06/6 انگل در میلی لیتر در اثر داروی glucantime و 105×6/1 انگل در میلی لیتر تحت تأثیر اسانس پلارگونیوم و 105× 7/1 انگل در اثر مجاورت با عصاره آرتمیزیا رسید. نتیجه گیری: با توجه به قرابت ژنتیکی بین اشکال لیشمانیایی و تأثیر اسانس بر شکل پروماستیگوت انگل، استفاده از آن برای درمان اشکال اماستیگوت انگل توصیه می گردد و مطالعات تکمیلی بر روی این شکل از انگل ضروری به نظر می رسد و با وجود افزایش مقاومت پروماستیگوت های leishmania به داروهای شیمیایی می توان از اسانس های با منشأ گیاهی، به عنوان درمان جایگزین برای درمان بیماری استفاده نمود و اسانس درمنه و شمعدانی عطری پتانسیل مناسبی برای مهار leishmania دارد.